Sernik kajmakowy

Mimo, że daleko od domu, od rodziny i przyjaciół to jednak nie mogę popadać w nostalgię. Tutaj też toczy się życie, buduje przyszłość, tworzę rodzinę… Zanim wrócimy do Polski czeka mnie kolejna Wigilia chilijska, kolejny Sylewster, Święta Wielkanocy….. Brakuje mi klimatu, brakuje mi śniegu, mrozu, wypadu z ojcem na łyżwy na pobliskie lodowisko. Tutaj mogę zapomnieć o śniegu, lodzie, mrozie… ale o serniku nie zapomnę. Od kiedy opanowałam technikę robienia twarogu i przeszedł natłok zamówień na pierogi ruskie, mogę znowu zacząć bawić się w pieczenie.

Sernik w domu nie był „tym” ciastem, wszystkich oczy zawsze kierowały się w stronę makowców, ale że maku niedostatek to sernika chociaż zrobię.

Nie mógł jednak być to zwykły sernik, musiałam dostosować go do podniebień Chilijczyków, czyli dużo dulce de leche zwanego tutaj manjar’em (czyt. machar), dużo słodyczy i orzechów. W poszukiwaniu inspiracji natknęłam się na sernik z bloga Bake and taste, podobny sernik pojawiał się też na kilku innych blogach, a samo źródło to White Plate. Przyznam szczerze, że zdjęcia właśnie z tego ostatniego bloga przekonały mnie ostatecznie do sernika kajmakowego. Przepiękny karmel na wierzchu i prażone migdały. Bardzo mi się spodobał, przecudowne kolory, przecudowny smak. To jest wypiek dla ludzi o mocnych podniebieniach, słodycz jest tutaj zmaksymalizowana do granic możliwości. Migdały dają chrupkość, łamią trochę słodycz. Osobiście zrezygnowałam z orzechowo-słonego spodu, i zrobiłam swój z kakaowych ciastek, lekko słonawych. Dostosowałam też proporcje do rozmiarów mojej foremki i ot co mi wyszło…. Po oryginał odsyłam do White Plate, a u mnie w mojej wersji, też przepysznej.

Tak w ogóle to jest to mój pierwszy pieczony sernik. Spektakularnie rósł ponad foremkę i tak samo spektakularnie opadł. Jedynie brzegi pozostały wyższe. Teraz już wiem, że masy serowej z jajami nie należy miksować, tylko lekko utrzeć  do połączenia się składników. Jak również sernika nie traktuje się patyczkiem, żeby sprawdzić stan skupienia, gwarantowane opadanie. Tak czy siak sernik zawsze opadnie bardziej lub mniej, taka natura ciasta. Za to smak rekompensuje wygląd, zawsze można ładnie udekorować i nie będzie widać śladu po opadnięciach i pęknięciach tych humorzastych ciast.

Składniki na kwadratową tortownicę o boku 23 cm:

150g kakaowych ciastek,

45g masła,

600g masy kajmakowej,

100g masła,

150g cukru,

1 cukier waniliowy,

1kg twarogu zmielonego minimum 2 razy (u mnie standardowo samodzielnie robiony),

3 czubate łyżki mąki,

5 małych jajek,

*prażone płatki migdałów do dekoracji,

Wykonanie:

Ciasteczka z masłem zmielić w blenderze na pył i wyłożyć na spód tortownicy. Piec około 10 min w 180̊C.

Masło utrzeć z cukrami, dodać 400g kajmaku, twaróg, jaja i mąkę. Masę przełożyć na podpieczony spód, wyrównać wierzch i wstawić do piekarnika. Mój sernik piekł się ponad 1 h w temp około 170̊C. Pięknie rósł, ponad brzegi foremki, pięknie też opadł pod koniec pieczenia. Wyłączyć piekarnik, sernik zostawić w środku na ok. 20 min, później uchylić drzwiczki i niech stygnie dalej w środku pieca. Po godzinie wyjęłam i wystudziłam do końca.

Polewa kajmakowa:

200g kajmaku podgrzać w garnuszku z 3 łyżkami mleka, gotować aż masa będzie płynna. Zdjąć z ognia, dodać 2 łyżki masła i wymieszać do rozpuszczenia. Polać sernik sosem i ozdobić prażonymi migdałami.